Javi Ramos

https://www.youtube.com/watch?v=HTy2ZJ9x7A8

Alguén no Brasil escoitou os discos de Parannoul cun boli e unha libreta nas mans

He tomado esta medicina la mitad de mi vida, quizás

Y hace casi quince años que no puedo dejar de temblar

¿Qué puedes ofrecer que aún no haya probado?

Unha chea de ideas interesantes, pero diluídas nun todo que, mal que me pese, se fai esaxerademente longo. Iso si, a canción titular é adictiva coma o fentanilo

Of course celtic

Na miña cabeza estaba gardado como un disco "menor", ao que non había tantos motivos para volver, un acabado menos resultón dunha discografía case inmaculada. Había algunha canción apañada, si, pero tampouco me ía a vida en nada do que pasaba aquí.

Este ano vin a PJ Harvey por primeira vez en directo. Estabamos miles de persoas aguantando unha chuvieira importante cando Polly Jean tivo a ben dicirnos que a seguinte canción ía na memoria de Steve Albini, finado poucos días antes. A canción era "The Desperate Kingdom of Love", precisamente deste Uh Huh Her.

Vai case un mes, pero teño marcado a ferro na memoria todo o que viu despois e volvo recurrentemente a ese momento: PJ soa, cunha… More

Un disco que, na primeira volta, estiven preto de quitar pola metade. Nas antípodas da PJ que me cautivou, pero incriblemente delicado e sensible. Persistín, supoño que por fe en toda a bagaxe anterior, e chegou un momento no que todo ese folk minimalista, de orfebrería, acabou por facer clic. Entrei no seu universo, aínda que fora con outras formas. E, de súpeto, os tropos da Polly Jean de sempre: a sexualidade, a inocencia, a morte. E "A Noiseless Noise" para reconciliarse co pasado e poñer todo en perspectiva. É magnífico, como ela. Sorprenderíame que non collera máis entidade co tempo

Todo colleu sentido cando din ca noticia de que un dos da banda tiña ascendencia australiana

Alea iacta est

Blur descobren América

América descobre a Blur

O primeiro que escoitei deles. Aínda non me recuperei da impresión de sentir a Adrianne crebándose á metade de "Contact"

Rock de estadio para os que odiamos o rock de estadio

Chegar do cole, prender a tele, pór MTV 2 (ou MTV Rocks) e que saíra o videoclip de "Bet you look good on the dancefloor" con catro chavales cun acento raro tocando a toda hostia. Houbo un momento no que aquilo era o peak de molar e, visto en perspectiva, segue a ser bastante así. Viva Sheffield

Tan bonito e poético o título coma o álbum. Non apto para persoas carentes de corazón

Levoulles convencerme dezaoito anos e cinco discos, pero si: Vampire Weekend tamén eran para min

Publicado o 20 de marzo de 2020. Indisociable da memoria do confinamento e da pandemia (a xira de presentación foi un dos meus primeiros concertos da nova normalidade). Xa con iso viviría comigo para sempre, pero cadrou que fora un discazo para máis inri

Cando saíu pensei que ía ser un antes e un despois e que ía estar volvendo a el constantemente. Non foi así, pero cando chego a "Bending Hectic" pregúntome por que non

Tan vasto que dá case pereza

I remember you was conflicted

Five f***ing stars

Non

Los Daft Punk granaínos

Mother mothering

music 2

Horrorcore will never die, but you will

Excuse me, sir, do you have a moment to talk about our lord and saviour Track 10?

Era ateo ata que coñecín as guitarras de Tom Verlaine

Bruises that won't heal

Benvidos á fábrica das cancións perfectas. A visita guiada dura 44 minutos e 48 segundos

Declárome culpable de facer que me compraran unha guitarra porque de chaval tamén pensaba que podería ser coma Angus. Evidentemente, non puiden